Tien jaar geleden heb ik voor het eerst kennis gemaakt met de bewoners van Paladijn. En nu, tien jaar later, mag ik mij als zij-instromer begeleider noemen van deze geweldige mensen en hun zorgteam. Eveneens geweldige mensen hoor.

Omdat ik EHBO-er ben bij het Rode Kruis kwam ik in aanraking met ABRI. Zij vroegen of ik een dag als vrijwilliger wilde komen op de eerste vakantieweek van de Freeweelers. Het jaar daarop werden dat twee dagen en sinds het derde jaar een volle week.

Kennissen vroegen mij waarom ik in mijn vakantieweek zo hard ga werken en dan met deze doelgroep. Hoe doe je dat!? Toegegeven, de eerste twee jaar kwam ik helemaal stuk terug van deze enkele dag. Alleen al door alle indrukken die je opdoet in deze fijne groep. Het antwoord is even simpel als de vraag: wanneer ik zie wat ik er voor terugkrijg, wanneer je met deze groep mee gaat zodat zij een onbezorgde, geweldige vakantieweek kunnen hebben. Een simpele glimlach, een gemeende dank aan het eind van de week én simpelweg het genieten door de bewoners van deze week waar ik, als begeleider, onderdeel van mag zijn.

In 2017 ben ik – na acht jaar in een apotheek gewerkt te hebben – boventallig verklaard. Op zoek naar een nieuwe uitdaging kreeg ik een advertentie van Paladijn toegestuurd met de woorden: “Iets voor jou?”

Helaas niet. Ik heb geen diploma in de zorg. Dat was de eerste functie-eis. De rest paste wel bij mij. Na enig aandringen van mijn vrouw heb ik toch maar gereageerd. Wel, hier ben ik dan.

Als zij-instromer druk met enkele trainingen en op zoek naar meer, om me ook wat verder te verdiepen in de theorieën van de zorg. Met de praktijk zit het wel goed.

Om in Paladijn deze bewoners een hand te helpen met hun dagelijkse verzorging, praktische probleempjes en mijn ervaring als vader met drie volwassen kinderen, en sinds kort als opa ;-), genoeg handvatten om in de praktijk staande te blijven.

En ja, de ene dag is zwaarder dan de andere. Maar om te zien hoe de bewoners naar hun te behalen doelen toe leven, en daar een onderdeel van te mogen zijn, de dank die je terug krijgt door een simpele glimlach: ik geniet elke dag dat ik weer op Paladijn mag komen om een onderdeel in hun leven te mogen zijn als begeleider in een leuk gemengd team.